Εκκλησίες - Μονές (5)
Το ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Συμεών, «τ’ Αη-Συμιού» όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι, βρίσκεται στους πρόποδες του Αράκυνθου, σε απόσταση οκτώ περίπου χιλιομέτρων ανατολικά του Μεσολογγίου. Το μοναστήρι κτίστηκε το 1740 από τον Ηγούμενο Αρχιμανδρίτη Ταράσιο Τσούμαρη και αποτέλεσε τον τόπο όπου γράφτηκε ο τραγικός επίλογος της ηρωικής Εξόδου στις 10 Απρίλη του 1826. Εις μνήμη των πεσόντων αγωνιστών έχει στηθεί κόντά στο μοναστήρι ένας μεγάλος λευκός σταυρός.
Λίγα χιλιόμετρα έξω από το Μεσολόγγι, στον δρόμο προς το Αιτωλικό, θα δείτε το εκκλησάκι της Παναγίας της Φοινικιάς, στην ομώνυμη θέση. Το εκκλησάκι, που κτίστηκε το 1804, βρίσκεται σε μια νησίδα, μέσα στα νερά της λιμνοθάλασσας.
Το εκκλησάκι στέκει αγέρωχο ανάμεσα στις αλυκές και ενσωματώνεται άψογα με το τοπίο, μετατρέποντάς το, πέρα από προορισμό προσκυνήματος, σε ένα μοναδικό αξιοθέατο, που μαγεύει κάθε επισκέπτη με τη γραφικότητά του.
Η Φοινικιά αποτέλεσε, επιπλέον, τον αγαπημένο προορισμό του Λόρδου Βύρωνα για ξεκούραση, κατά την διαμονή του στο Μεσολόγγι.
Η χαμηλή οροσειρά του Αρακύνθου (Ζυγού) φημίζεται για την πυκνή βλάστηση και για τα δάση από βελανιδιές και καστανιές. Εξαίρεση αποτελεί η νοτιοδυτική πλευρά, που βλέπει προς την λιμνοθάλασσα Αιτωλικού. Εκεί οι βράχοι πέφτουν απότομοι και κοφτεροί. Εντυπωσιάζει το πλήθος των πολλών απόκρημνων σπηλαίων, που δεν έχουν ακόμα ερευνηθεί. Ένα από αυτά, ο Άγιος Νικόλαος ο Κρεμαστός, παρουσιάζει μέγιστο ενδιαφέρον, γιατί φαίνεται πως ήταν «το πιο σημαντικό ασκητικό κέντρο της περιοχής του Μεσαίωνα». Το επίθετο «Κρεμαστός» φαίνεται πως δόθηκε από τον ιδρυτή της Μονής Νίκανδρο, κατά μεταγενέστερη μαρτυρία του μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιωάννου Αποκαύκου (1199-1232), εξαιτίας του απόκρημνου βουνού: « ή κατά την επίσκεψιν Αχελώου μονή του εν αγίοις πατρός ημών Νικολάου, ήτινι κλήσιν εξ εαυτού ο πρώτως ταύτην δομησάμενος εχαρίσατο, έρωτι τω θείω γενόμενος εκκρεμής και ακολούθως τω τρόπω εν αποκρήμνω τη πέτρα επικρεμάσας το δόμημα και παρονομάσας ούτω του Κρεμαστού».